Co zrobić gdy jesteśmy w Kalifornii przejazdem i chcemy się powspinać nie wjeżdżając do często zatłoczonej Doliny Yosemite? Co w sytuacji, gdy nad El Capitan załamała się pogoda i szukamy suchych alternatyw? A może jesteśmy na wakacjach z rodzinką nad malowniczym Tahoe Lake i chcemy wygospodarować odrobinę czasu na wspinanie w okolicy ? Odpowiedzi na te i inne pytania znajdziecie w poniższym artykule.
Wzdłuż granicy Kalifornii z Nevadą zlokalizowanych jest wiele ciekawych rejonów wspinaczkowych. Najbardziej znanym i najczęściej odwiedzanym jest oczywiście Dolina Yosemite. Wybierając się w te okolice warto jednak znać kilka alternatyw. Równie ciekawych miejsc, w których odpoczniemy od zgiełku i hałasu Yosemite. Rejonów, w których nierzadko możemy odnaleźć istne perełki wspinaczkowe i cieszyć się nimi w ciszy oraz spokoju.
Calaveras Big Trees to stosunkowo duży, ale dosyć mało znany rejon wspinaczkowy. Zlokalizowany około 80 km na wschód od Sacramento, ze swoimi ścianami do 350 metrów i niską frekwencją odwiedzin, zapewne spowodowaną bliskością Yosemite, stanowi interesujący punkt na naszej wspinaczkowej mapie Kalifornii.
Calaveras Dome – wizytówka rejonu jest największą i zarazem najbardziej wyeksplorowaną ścianą doliny. Podczas mojej wizyty w 2013 roku udało mi się pokonać dwie drogi, które z całą pewnością wpisuję na swoją wspinaczkową listę „best of”: Wall of the Worlds oraz Silk Road.
Dobra na rozgrzewkę i wspinanie w chłodniejsze dni jest oświetlona słońcem Hammer Dome. Znajdziemy tam kilka prostych i krótszych, ale równie interesujących dróg wielowyciągowych. Rejon obfituje w niewielkie rejony z drogami jednowyciągowymi, większość na własnej protekcji.
Oryginalne formacje na ostatnich wyciągach Wall of the Worlds (fot. autor)
Drogi mają podobny charakter asekuracji jak w Dolinie Yosemite. Większość jest wyposażona w komplet stanowisk asekuracyjno-zjazdowych. Najbardziej popularne drogi wiodą typowymi dla granitu formacjami – rysami, kominami i zacięciami. W takich miejscach nie ma co liczyć na stałe punkty asekuracyjne, spity znajdują się jedynie na odcinkach dróg biegnących płytami. Oczywiście młotki są dozwolone jedynie na drogach hakowych o wycenie „A”. Na drogach wielowyciągowych zalecana jest lina połówkowa.
Calaveras Big Trees znajduje się na północ od Doliny Yosemite. Aby się tam dostać niezbędny jest samochód. Podróż z najbliższego miasta w okolicy, czyli Sacramento, zajmuje ok. 2,5 h. Najbliższa miejscowość z dużym sklepem wielobranżowym to oddalone o 80 kilometrów Jackson.
Przytulny biwak w Calaveras Big Trees (fot. autor)
Cała dolina znajduje się na terenie National Forest Service z wyznaczonymi oficjalne trzema kempingami, które są chętnie odwiedzane przez myśliwych w wolne dni. W głębi doliny, znacznie bliżej interesujących nas ścian znajduje się sporo miejsc z przygotowanymi platformami na rozstawienie namiotu. Należy pamiętać, że rozpalanie ogniska bez specjalnych pozwoleń nie jest dozwolone ze względu na duże zagrożenie pożarem.
Jedyną znaną mi pozycją poświęconą wspinaniu w tym miejscu jest: „Rock Climbs of Calaveras Domes 2006”, opracowane przez W. H. Cottrell.
Calaveras Big Tress jest bardziej zacienioną doliną niż Yosemite, a północna wystawa Calaveras Dome może być dobrą alternatywą na upały w Sierra Nevada. Najlepszym terminem na wspinanie jest okres od początku września do końca października. W miesiące wakacyjne może być zbyt gorąco, natomiast pierwsze załamania pogody z opadem śniegu przychodzą na początku listopada. Drugim dobrym momentem na odwiedzenie Calaveras jest późna wiosna – początku maja do końca czerwca.
Wspinanie na Hammer Dome (fot. autor)
Widziałeś kiedyś kultowy film jak Dan Osman biegnie z zawrotną prędkością po granitowej ścianie? To droga Bear’s Reach w Lover’s Leap, nieopodal jeziora Tahoe Lake. W rejonie znajduje się kilka ścian z drogami wielowyciągowymi do 200 metrów wysokości oraz wiele mniejszych sektorów z 1-2 wyciągowymi propozycjami.
Lover’s Leap jest bardziej popularne niż Calaveras Big Trees, ale nie aż tak jak owiana sławą Yosemite. Przyczyn jest kilka: pierwszą i chyba najbardziej istotną jest ogromna różnorodność wspinaczkowa rejonu. Zarówno wspinacze rysowi, fani technicznego skradania się po płytach, a także wielbiciele wspinania zarówno po górskich, jak i po sportowych drogach znajdą coś dla siebie. Drugim powodem jest rewelacyjna jakość granitu, jaki tworzy cały masyw skalny. Bardzo charakterystycznymi formacjami są wystające niewielkie, granitowe półeczki (ang. dikes), ciągnące się poziomo wzdłuż całej ściany oraz małe „grzybki” skalne (ang. knobs), które czasem są aż tak duże, że zakładając o nie taśmę możemy wykorzystać do asekuracji. Wzmożona atrakcyjność rejonu jest także spowodowana bardzo dużą ilością prostych dróg dla osób stawiających swoje pierwsze wspinaczkowe kroki.
Autor na Traveler Buttress w Lover’s Leap (fot. S. Szlagowski)
Większość dróg jest przygotowana w standardowym systemie dla granitowych rejonów Sierra Nevada : zazwyczaj co 30-40 metrów rozmieszczone są stanowiska, a na stałe przeloty możemy liczyć jedynie na odcinkach, gdzie nie ma możliwości bezpiecznej asekuracji. Na drogach wielowyciągowych zalecana jest lina połówkowa.
Lover’s Leap znajduje się na północ od opisywanego wcześniej Calaveras Big Trees. Z Sacramento mamy do przejechania ok. 140 km. Miejscowość, przy której znajduje się Lover’s Leap Campground – czyli nasza baza noclegowo/wypadowa – nosi nazwę Strawberry. W miasteczku znajduje się ciekawy sklep wspinaczkowy połączony z kawiarnią, gdzie gospodarze chętnie udzielą nam cennych informacji.
Kemping jest bezobsługowy, co oznacza że przy wyjeździe wypełnia się krótki formularz i wrzuca do puszki kopertę z opłatą za pobyt.
Po zakupy żywieniowe w dzień odpoczynkowy warto pojechać do turystycznej miejscowości South Lake Tahoe i zobaczyć malownicze Tahoe Lake, które jest jednym z największych jezior górskich na świecie.
Najbardziej aktualnym przewodnikiem po rejonie jest „South Lake Tahoe Climbing” autorstwa C. McNamara.
Po lewej: wspinaczkowe klimaty w Lover’s Leap, po prawej: Hospital Corner w Lover’s Leap (fot. autor)
Lover’s Leap jest stosunkowo wysoko położonym rejonem (prawie 2000 m n.p.m.). Ponadto jest to rejon wysunięty dużo bardziej na północ niż Dolina Yosemite. Dobre temperatury do wspinania występują w okresie od kwietnia do października.
Mam nadzieję, że powyższym artykułem zachęciłem was do odwiedzenia przynajmniej jednego z wymienionych miejsc. A może do dłuższej podróży po wspinaczkowych rejonach Kalifornii? Ja na pewno jeszcze wrócę do Calaveras i Lover’s Leap!
